De grote infanteriebunkers, zowel de zelfstandige als degene die deel uitmaakten van een artilleriewerk, hadden als bewapening behalve mitrailleurs een anti-tankkanon van 4,7cm in combinatie met een mitrailleur. In tegenstelling tot de Franse oplossing waarbij een 47mm kanon en een dubbele mitrailleur hetzelfde schietgat deelden, kozen de Tsjechen voor een andere oplossing. De mitrailleur was bovenop het kanon gemonteerd en beide lopen waren bevestigd in een bolscharnier.

Het anti-tankkanon model 36 was door Škoda ontworpen. Het semi-automatische wapen behoorde door zijn prestaties wat betreft nauwkeurigheid en vuursnelheid tot de wereldtop. Een waarnemer in een koepel zorgde voor de vuurleiding door middel van een telefoonverbinding of spreekbuis. De schutter kon de periscoop op het kanon gebruiken om te richten. De hulzen vielen door de flexibele leiding en kwamen terecht in de droge gracht.
Na de Duitse bezetting van Tsjecho-Slowakije werden de verdedigingswerken ontmanteld. Bij de bouw van de Atlantikwall werden de kanonnen ingezet onder de naam 4,7 cm PAK K 36(t). In een aantal bezoekbare bunkers is weer een kanon geïnstalleerd. In de bunker N-S-82 (Brezinka) staat sinds 2003 het originele exemplaar, dat afkomstig is uit Noorwegen.