De Maginotlinie

Ontstaan van de Maginotlinie
   Einde van de Eerste Wereldoorlog Einde Eerste Wereldoorlog
   Vredesverdrag van Versailles Verdrag van Versailles
Naar een nieuwe verdediging
   Het probleem van een nieuwe landsverdediging Verdedigen, maar hoe?
De studiecommissies
   De Commissie voor de landsverdediging De CDT
   De Commissie voor de grensverdediging De CDF
   De Commissie voor de inrichting van de versterkte gebieden De CORF
Technische ontwikkeling
   De opbouw van de nieuwe forten Naar het fort "palmé"
Bouw en inrichting
   De wet Maginot André Maginot en zijn wet
   De bouw van de linie van 1929 tot 1933/34 Oude fronten
   De bouw van de linie vanaf 1934 Nieuwe fronten
   De indeling van de linie in sectoren Sectorindeling
De onderdelen
   De onderdelen van de ouvrages Ouvrages
   De intervalkazematten Kazematten
   De bouwwerken van de Technische Dient van de Genie STG
   Kleine opstellingen, gebouwd door de soldaten (1939-1940) MOM
Bewapening
   Algemeen gedeelte over de bewapening Inleiding
   Algemeen gedeelte over de artillerie Artillerie
   Algemeen gedeelte over de infanteriewapens Infanterie
   algemeen gedeelte over de anti-tankkanonnen Anti-tank
Tourelles (hefkoepels)
   Algemeen gedeelte over de tourelles Algemeen
   Tourelles met arilleriebewapening Artillerie
   Tourelles met infanterie bewapening Infanterie
Vaste koepels
   De vaste koepels (inleiding) Algemeen
   De vaste koepels alle modellen) Alle modellen
Infrastructuur (intern)
   Ventilatie in de Maginotlinie Ventilatie
   De stroomvoorziening Stroomverzorging
   Het transport van munitie en materieel in de ouvrages Transport
   Het munitiemagazijn Munitiemagazijn
   De ondergrondse kazerne Kazerne
   De communicatiemiddelen Communicatiemiddelen
Infrastructuur (extern)
   De kazernedorpen Kazernes (Cités
   De De transportmiddelen Wegen en spoorlijnen
De oorlog
   De strijd in mei en juni 1940 De strijd in 1940
   De gevechten in de Maginotlinie in 1944/45 De gevechten in 1944
Na de oorlog
   De periode van de Koude Oorlog Koude oorlog en hergebruik
   De rehabilitatie en de toegang voor het grote publiek Rehabilitatie
   Welke ouvrages, kazematten en abri's zijn bezoekbaar? Wat kun je bezoeken? 
   Actuele zaken Actueel

   Terug naar de homepage Terug naar de homepage


Bijgewerkt:
woensdag 30 januari 2019
De kazernedorpen (Cité's)

Langs de grens van Frankrijk met Duitsland en gedeeltelijk langs de Belgische en Luxemburgse grens werd vanaf 1929 tot 1940 aan de Maginotlinie gebouwd. Het was de bedoeling dat alle ouvrages, kazematten, enz. bij een alarm direct bezet konden worden. Dat betekende dat de garnizoenen in de directe omgeving moesten verblijven. Het was niet mogelijk om soldaten in de ondergrondse kazernes van de ouvrages te huisvesten. Er was geen uitzicht op de buitenwereld en het was vochtig. In elk ouvrages zou een onderhoudsploeg aanwezig moeten zijn om de technische installaties, zoals ventilatie en verwarming te laten functioneren. Wel werden bij elk ouvrages één of meer kleine barakken gebouwd, die in eerste instantie bestemd waren om het geniepersoneel dat bij de bouw betrokken was te huisvesten. Als het ouvrage klaar was, dienden ze als onderdak voor de onderhoudsploeg en de bewaking. In oorlogstijd konden ze snel worden afgebroken. Om de garnizoenen te kunnen huisvesten waren er slechts in enkele steden bestaande kazernes beschikbaar, zoals Longuyon, Thionville en Bitche. Dit was niet voldoende en er moest dus een andere oplossing komen.

De belangrijkste militaire kazernedorpen (Cités) langs de Maginotlinie Vanaf 1932 werden de "casernements de sûreté" (veiligheidskazernes) gebouwd. Hierin werden de actieve regimenten, die in vredestijd langs de Maginotlinie waren gelegerd, gehuisvest. Bij een mobilisatie werden de opgeroepen reservisten hier ook opgevangen en ondergebracht. De gelegerde troepen kregen ook instructie en oefeningen; elk kamp had zijn eigen schietbaan en vaak ook een oefenkazemat voor mitrailleurs en het anti-tankkanon.

Opbouw van een kamp
Elk kamp had een aantal kazernegebouwen voor de troepen, eetzalen voor de soldaten, onder-fficieren en officieren. Naast het kamp bevond zich de cité voor de onder-officieren en officieren. Ongehuwden hadden de beschikking over een klein appartement terwijl de gehuwden met hun gezin in een huis woonden. Voor de kinderen waren er zelfs scholen. Er waren sportterreinen, medische hulp was voorzien, enz. De militaire cités, eigenlijk kleine dorpen, waren vaak groter dan het bestaande dorp in de buurt.

Doncourt-Cité, het kamp voor de legering van de bemanningen van Ferme Chappy, Fermont en Latiremont Bij de wapenstilstand werden enkele kampen gebruikt als tijdelijk onderkomen voor de krijgs-gevangen soldaten van de Maginotlinie voordat ze naar de Stalags werden afgevoerd. Vanaf 1941 werden een aantal kampen gebruikt voor Russische krijgsgevangenen. Na de oorlog waren sommige cités nog in gebruik bij het leger, maar langzamerhand werden ze afgestoten. Tegenwoordig zijn de meeste kampen verlaten; sommige zoals Doncourt-Citê bijv. zijn gedeeltelijk bewoond.




vorige pagina (De communicatiemiddelen) schrijf eens wat in het gastenboek home (terug naar de startpagina) stuur een email Uitleg technische termen volgende pagina (Wegen en spoorlijnen)

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op zondag 18 februari 2024